|
(Początek jest pominięty ze względów osobistych) Ale przecież nic z tego nie będzie. Szkoda, ale gdy nastanie świt, rozstaniemy się. Nie może być inaczej. Musimy się rozstać, by się wzajemnie nie skrzywdzić. (Kolejny pominięty fragment) Samo przeznaczenie nie wystarczy, to zbyt mało. Trzeba czegoś więcej. Wybacz mi. Musiałam Ci to powiedzieć. - Wiem. - Wiedziałam, że nie miało sensu (...) - Myliłaś się. Miało. Mimo wszystko. - Saga o wiedźminie. Miecz przeznaczenia.
|
Dodaj komentarz
