W miarę jak zbliżaliśmy się do głowy uśmiechniętego klauna tworzącej wejście do pałacu strachów, dalekie krzyki zastąpiła dobiegająca z trzewi budynku katarynkowa muzyka o karnawałowym nastroju, od której ciarki przechodziły mi po plecach.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!