|
Rzucić to wszystko i uciec. Zacząć żyć od nowa, z nową etykietą, bez opinii, na stracie. Bez ludzi, którzy kładą Ci kłody pod nogi. Bez problemów, bez rutyny. Bez abstrakcyjnej nadziei na lepsze jutro. Chcę uciec, ale nie mogę. Dalej tkwię w tym zakichanym, szklanym pudełku zwanym życiem. Stąd nie ma wyjścia. Nawet śmierć jest zbyt bezszelestna, by pomóc. / realist
|
Dodaj komentarz
