Doświadczyliśmy w tak krótkim czasie czegoś, czego niektórzy nie są w stanie poczuć przez całe swoje życie. Nie musieliśmy sobie mówić "już na zawsze", "nigdy Cię nie opuszczę", "będę trwać przy Tobie na wieczność", bo to wszystko było takie oczywiste. W końcu zostaliśmy dla siebie stworzeni. Bo gdy tylko los splótł nasze ścieżki życia i gdy tylko poczuliśmy swoją obecność, już nie było odwrotu. To przeznaczenie. Nie mogliśmy bez siebie już dłużej istnieć. Posmakowaliśmy sens życia, wypiliśmy do dna szczęście, zachłysnęliśmy się szczęściem. Pamiętasz, gdy mówiłeś, że wszystko, co było przede mną, nie miało nigdy znaczenia i że sekunda u mojego boku, jest warta skasowania całej przeszłości, a nawet przyszłości, która malowałaby się beze mnie? A ja potrząsałam ramionami, gdyż ja sama zapomniałam całą swoją historię. Tak naprawdę to dopiero u Twego boku się urodziłam, u Twego boku poczułam życie, a me serce wreszcie zaczęło bić w odpowiednim dla siebie rytmie.
|