|
Bo kiedy patrze wstecz wydaje mi się że błądziłam po omacku. Ktoś by zapytał: Błądzić po omacku 18 lat.? Jak to możliwe.? Odpowiedziałaby: Najwidoczniej do tego trzeba mieć specjalne zdolności. Przynajmniej dzisiaj widzę jakieś światło. Ale czy ta iskra nadziei przerodzi się w płomień miłości, a później w jej nieposkromiony żar.? Mam nadzieje, że nadzieja nie zawiedzie.
|
Dodaj komentarz
