|
... po jakimś czasie się od siebie odkleiliśmy, wstaliśmy... . Szliśmy za rękę, nasze palce były splecione. Być może to głupie, ale uwielbiam kiedy trzymasz moją dłoń. (...) Doszliśmy do parku... było bardzo miło, znów rozmawialiśmy tak jakby o wszystkim i o niczym. Stanęliśmy na małym tarasiku, z którego było widać całe miasto, oświetlone. Bardzo miły widok. Ty - stanąłeś za mną, objąłeś mnie od tyłu, delikatnie całując po policzku. Ja - stałam jak 'wryta' . Po prostu bajka. Z Tobą czas płynie tak szybko, zdecydowanie za szybko. Mogłabym tak stać wiecznie. Doszliśmy pod mój blok. Żegnaliśmy się chyba pół godziny, tak trudno było pomyśleć nawet, że zaraz Ciebie nie będzie obok, że za chwilkę będę musiała wrócić do cholernej, szarej rzeczywistości w której na ogół nie jest mi wesoło . Z Tobą czas płynie jak w bajce, uczucie nie do opisania. A najgorsze jest to, że ja sama nie wiem czy Cię kocham, czy potrafię się oddać, poświęcić .
|
Dodaj komentarz
