|
Niewinna, zagubiona, samotna postać w żalu pogrążona.
Błądzi myślami w swoim własnym świecie, do którego drogi nigdy nie znajdziecie. Prawdziwe jej oblicze z oczu łzy wyciska.
Przytłumiony uśmiech bólem serce ściska. Zdeptane marzenia, pominięte życie. Wykrwawione serce, co w ciszy łka skrycie.
Wszystko zatopione w jednej małej duszy, której łez, jeszcze nigdy nikt nie osuszył....
|
Dodaj komentarz
