|
cz.2Kilka pocałunków, kilka przytuleń do siebie.-Może już wyjdziemy do ,,świata " ludzi co.? -zaproponował Rafał.-Jak chcesz,szczerze,to mogłabym tu z tobą siedzieć całą wieczność-odpowiedziała,całując go delikatnie w policzek.W końcu wyszli,zeszli na dół.-No wreszcie znaleźliście się!-krzyknął Michał. -A co jest? po co nas szukaliście.?-zapytała Monika.-No jak to? Dzwonili twoi rodzice na domowy,bo do ciebie się dodzwonić nie mogą.-Hehe, no tak ,jakoś teraz nie używam telefonu.-zaśmiała sie Monika.-No właśnie.Aha mówili ,że pojutrze przyjeżdżają.-EE,tak szybko?-posmutniała. -Haha, no tak szybko, i kto tu będzie mi się dokuczał jak odejdziesz.?-haha, będę cię odwiedzać.-No ja myślę.-powiedział Michał wychodząc po schodach.-Więc kochanie,zostało nam tylko niecałe dwa dni/ terrorkaxxcs
|
Dodaj komentarz
