, to dziwne, ale kiedy leżąc czytałam książkę 'moja mama jest wśród gwiazd' poczułam jak łzy napływają mi do oczu . ta historia, którą opowiadała dziewczyna była prawdziwa . wyobrażałam siebie w jej sytuacji, bo przecież moja mama też jest chora . ale jestem z nią jak i cała moja rodzina, i będziemy. Jak powiedziała mama dziewczyny:
'każdy rak jest inny i inne są jego objawy, można z niego wyjść albo i nie' każdy kto umarł jest taką jedną gwiazdą na niebie . czasami gdy gwiazda zanika trzeba pomyśleć o tej osobie najmocniej, gdy jednak gwiazda spada,
nikt o niej nie myśli . zapomniał . dlatego nie tak często widzimy spadające gwiazdy, gdyż każdy nie myśli tylko i wyłącznie o sobie, ale o tych którzy raz na zawsze odeszli z tego świata . to mi się najbardziej w ludziach podoba . i za to niektórych się kocha .
|