|
cz.2 Cześć piękna. -zagadał. -Koleś takie teksty to nie do mnie- machnęła ręką i poszła w kierunku Rafała.-Najadłaś sie kotku.? -zapytał. -Tak, możemy już iść.-odpowiedziała. Wstali od stołu i ruszyli w kierunku wyjścia.Szli ciemną uliczką, trzymając się za ręce, przy tym rozmawiali i śmiali się, w pewnym momencie Rafał zatrzymał sie przy ławce w parku.-Usiądź.-powiedział-muszę powiedzieć ci coś ważnego. Monika usiadła, oczy zrobiły jej się wększe, nie wiedziała czego ma się spodziewać. -Bo widzisz-zaczął mówić - kocham cię ,na początku myślałem ,że to tylko takie zauroczenie. Teraz zrozumiałem ,że jest inaczej , potrzebuję cię , proszę będziesz zawsze ze mną.? Monika odetchneła z ulgą.-No wiesz co.! Już się wystraszyłam,że chcesz mnie zostawić,czy coś w tym senie. No jasne kocie ,że zawsze będę z tobą. Wtedy objęła rękami jego twarz i pocałowała w usta. Po pełnym wrażeń wieczorze, odprowadził ją do domu. /terrorkaxxcs
|
Dodaj komentarz
