Już nawet nie potrafiłam płakać. Żyłam jedynie w cholernej agonii nie bardzo zdając sobie sprawę z tego, co się dzieje. W ogóle się nie uśmiechałam. Oddychałam, jadłam, tylko po to, aby dostosować się do innych i nie dać nic po sobie poznać.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!