|
starałam się cholerne dziesięć miesięcy, ale nie dałam rady. płakałam za Tobą dwadzieścia, ciężkich tygodni. ból rozdzierał mnie od środka. od poniedziałku do piątku, w godzinach porannych mówiłeś mi słodkie dzień dobry, uśmiechając się od ucha do ucha. wystarczyła jedna informacja o tym, że pocieszyłam się, byś przestał odzywać się do mnie słowem. pierwszego minie rok od kiedy nie jesteśmy razem, osiem miesięcy od kiedy mam mojego Anioła i z perspektywy czasu, cieszę się, że tak potoczyła się nasza historia. mimo tego czasami tęsknię i chciałabym, mimo Twojego całego skurwielstwa byś został moim najlepszym przyjacielem, lecz to niemożliwe. przykro mi.
|
Dodaj komentarz
