Całe dnie nieprzytomna, czekając na znak życia obsesyjnie szuka kontrastów. Gdy zachodzi słońce próbuje sobie wyobrazić jak to było gdy głaskał ją po włosach i przeciągał się leniwie. Potem zapomina jak wygląda jego twarz, pamięta tylko, że ma szorstki zarost i bardzo ciemne oczy. Została jej tylko blizna na udzie i niepewność, której nie jest nawet pewna jak kiedyś gdy wszystko było na tak lub nie. Czarne lub białe, było a może nie było tego wcale. Teraz tylko uczucie jakby był od zawsze albo nie było go nigdy.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!