|
chamsko się leniwie, jem, nie myślę, milczę i tyję a wszystko przygniata mnie jak wielki słoń indyjski.
jestem zawiedziona sobą i swoją bezradnością, obrzydliwym brakiem ambicji i ciężkim słownictwem.
wszystko mi już o-bo-jęt-ne. minuty lecą i się nic się nie zmienia. rzygam codziennością zatruta monotonnością. kropka.
|
Dodaj komentarz
