|
Siedziała na parapecie spoglądając w okno. Nadchodził wieczór, pora w której najbardziej zamykała się w sobie. Stawała się niedostępna, odłączała się od wszystkiego co ją otaczało, tylko po to, by wspomnieniami wrócić do czasów, gdy byli razem. Dzisiejszego wieczoru rozpamiętywała dzień, w którym chwycił ją za rękę. Już wtedy wiedziała, że to coś więcej niż zwykła przyjaźń. Już wtedy wiedziała, że jej serce bije tylko dla niego. Kolejna myśl, dzień w którym powiedział, że chce z nią być, że jest dla niego najważniejsza. Doskonale pamiętała jak się wtedy poczuła, mimo upływu czasu. Pamiętała każdą reakcję na jego czułe słówka, które tak lubił jej mówić. Wiedziała, że nigdy o nim nie zapomni, mimo tego co jej zrobił, mimo tego jak bardzo ją zranił. Przeniosła wzrok na niebo, bezchmurne niebo. Gwiazdy, które widziała kiedyś, będąc z nim.. zniknęły. Nie były już tak blisko siebie. Wstała i wolnym krokiem wróciła na łóżko. Usiadła i rozpłakała się jak dziecko.
|
Dodaj komentarz
