|
cz.1
Siedziała w samotności, zamknięta w czterech ścianach własnego pokoju. Było jej ciężko, nie miała się do kogo odezwać, przytulić. Ratowało ją pisanie z najlepszą przyjaciółką. Jej brat nie miał czasu aby z nią pisać. Czuła w sobie ogromną pustkę. Nie wiedziała co ma ze sobą zrobić. Rozrywało ją od środka. Bała się, że nie da rady, że nie wytrzyma tego napięcia. Nie umiała wytłumaczyć co się z nią dzieje, po prostu w pewnym momencie zabrakło jej czegoś. Bała się, że nie będzie potrafiła tego zdobyć. Cały czas myślała co będzie później. Co będzie w święta. Wiedziała, że zobaczy całą rodzinę. Spotka swojego kochanego braciszka, miała nadzieję, że z nim porozmawia. Jej serce nie dawało już rady. Głowa pękała od nadmiaru myśli. Nikt nie umiał jej pomóc. Nikt nie wiedział co się z nią dzieje. Nie dawała po sobie tego poznać.
|
Dodaj komentarz
