cz.2 Przecież nigdy tak nie było. Zawsze uśmiechnięta optymistka, a teraz świetnie udająca szczęśliwą - dziewczyna z tysiącem problemów. Nie mówiła o nich nikomu. Nie chciała nikogo ciągnąć w jej bezsensowne życie. Uwielbiała swoją niezależność. Nie umiała być bezradna. Zawsze starała się znaleźć czas dla przyjaciół, bo oni w jej życiu byli najważniejsi. Nie planowała swojego życia. Dużo nie przemyślanych decyzji, miliony popełnionych błędów, wiele nierozwiązanych spraw, morza wylanych łez . Żyła swoim życiem, nie potrzebowała planów, bo wiedziała, że mimo tego postąpi inaczej i zniszczy wszystko. Nie potrzebowała szczęśliwego życia, wystarczyłaby jej chwila spokoju. Mimo tego, że jej życie nie było kolorowe chciała żyć, bo miała dla kogo. Postawiła sobie w życiu cel. Usiadła i powiedziała ` kiedyś będę cholernie szczęśliwa…`.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!