|
Milczenie, którego nigdy miało nie być. Mój książę z bajki - wprost bajkowy dupek ! Przeziębiło mi się serce... I znów na wysypisku marzeń. Już nie mam wiary tej... Jest jak jest...A nie jak powinno być... Dziś nie zrobię nic.Zamknę drzwi od wewnątrz i wyrzucę klucz. Chciałabym zobaczyć kolor swojej duszy. Trzeba wygrać na loterii życia! Ona chora na Niego jest. Światełko w oczach...Nareszcie! Między drugim a czwartem piętrem jesteś moim fundamentem. Dlaczego tęsknię za kimś kogo nigdy nie spotkałam? Kusi mnie...kusi. Bo mam do Niego słabość. Do końca ręka w rękę. Aż do nieba bram. Mamy spore szanse...przeżyć jeszcze jeden taki dzień. Gdyby cofnąć czas...naprawić każdy zły ruch. Mały płomień a jednak wielkie ognisko. Jedno spojrzenie a setki myśli w głowie. Między nami przepaść i ocean tęsknoty.
|
Dodaj komentarz
