|
Czasami ogarnia mnie radosc. Taka niepohamowana, spontaniczna radość. Ale nie tylko taka w słowach, tylko taka w sercu. W środku. Wypełnia mnie po brzegi, kiedy leżę w łóżku po raz kolejny odtwarzam sobie w myślach nasz wspaniale spędzony dzień razem. I wtedy się uśmiecham. Ja. Niepoprawna pesymistka, uśmiecham się sama do siebie. Tak. Mogę powiedzieć teraz te słowa, choć trochę się boję, że po wymówieniu ich to zniknie. Zaryzykuję. JESTEM SZCZĘŚLIWA. Wiem. Dla niektórych to błahe, ale ja naprawde długo o to walczyłam. Trochę to trwało, te wychodzenie z dołka. Dzięki Tobie. Dzięki Twojej pomocy, mozolnie, krok po kroku pokazywałeś mi kierunek i naprowadzałeś na tą drogę. To dzięki Twojemu wsparciu. Kiedy teraz sięgam pamięcią w przeszłość widzę męke, smutki, łzy, bezsilnosc. Dzięki Tobie oddzielam to grubą kreską. Nie chcę już do tego wracać. Nie obchodzi już mnie to.Ważne abyśmy byli szczęśliwi a nasze rodziny zdrowe. Dzięki Tobie się uśmiecham, nie wiem jak Ci to wszystko wynagrodzę.
|
Dodaj komentarz
