Kocham, ach! kocham, po sto razy wołam, A ty się smucisz i zaczynasz gniewać, że ja kochania mojego nie zdołam Dosyć wymówić, wyrazić, wyśpiewać; I jak w letargu, nie widzę sposobu Wydać znak życia, bym uniknął grobu. Strudziłem usta daremnym u życiem, Teraz je z twymi stopić chcę ustami. I chcę rozmawiać tylko serca biciem, I westchnieniami, i całowaniami. I tak rozmawiać godziny, dni, lata, Do końca świata i po końcu świata.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!