|
. nie mamo. to nie jest coś o czym mogę tak po prostu zapomnieć, wymazać z pamięci i pójść na przód. tak, wiem mam trzynaście lat. ale zrozum, nie jestem już tym dzieckiem, które biega ze swoim różowym misiem ... nie zaraz, ja nigdy nie miałam różowych misiów ... mamo, spróbuj to sobie wyobrazić. kiedy go nie widzę, czuje jak wszystko we mnie szaleje. jakby miliard motyli przeleciało przez moje ciało. uwielbiałam z nim rozmawiać o wszystkim, nawet o tym, jakiego batona ostatnio zjedliśmy. przy nim byłam szczęśliwa. wiesz mamo, gdy przy jakiejś osobie jest się tak bardzo szczęśliwym, a potem się to straci, to nie da się o tym tak po prostu zapomnieć. kocham go , mamo . kocham go tak cholernie mocno, że oddałabym za niego wszystko, mimo tego, że mam przecież tylko trzynaście lat.
|
Dodaj komentarz
