|
Nie chcę rozstawać się z moją klasą. W ciągu półtora roku tak cholernie się do nich przywiązałam. Zdecydowanie za szybko się przywiązuje? Ale co ja mogę? Z nimi mogłam zapomnieć o całym świecie. Nawet kiedy przychodziłam do szkoły strasznie zjebana to jeden drugi trzeci jebnął jakimś wyjebanym tekstem i mimowolnie umierałam że śmiechu. Uwielbiam tą walniętą klasę jak żadna inna. Moja jest pod tym względem wyjątkowa. I... Nie wyobrażam sobie że za drugie tyle już nas nie będzie. Nie chcę tego. Mogę mieć tylko nadzieję że po tym wszystkim nie stracimy że sobą kontaktu. I że oni się nie zmienią. Że w ten sam sposób rozjebią mnie swoim poczuciem humoru. Ale przecież się zmienią. Będziemy starsi i dorośli. Nie wyobrażam sobie na przykład 'moich' chłopaków za biurkiem. Dlaczego ten czas tak leci? Dlaczego nie możemy być w tym wieku przez jakieś pięć lat? Tak aż do znudzenia?
|
Dodaj komentarz
