Była sobie dziewczyna Dziewczyna prawie szczęśliwa, zakochana do szaleństwa, co chłopcu oddała i umysł i ciało, i myśli i duszę i szczęścia okruszek, i czas i poświęcenie lecz miała wrażenie, że to nie jest tak piękne, lecz tylko namiętne, że to wszystko nie tak... że on jej tylko pożądał choć mówił i kochał, nie było jej dość, potrafił zranić słowem, dla niej tak ważnym dla niego nijakim, tłumaczyła sobie że on inaczej myśli w końcu oboje czerpali korzyści, nie mówiła mu co ją boli, co rani, i tak trwały "piękne" chwile, bo kochała bo dla niego wszystkiego się wyrzekała, może się bała że znów będzie sama, w końcu uczuciem była z nim związana, jakąś przysięgą, niewidzialną wstęgą, samym zbliżeniem, całym oddaniem, wszystkim - choć on był zwykłym draniem ...

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!