 |
zimoweslonce.moblo.pl
Wszystko za sprawą zautomatyzowanego świata elektroniki którego obecność jest tak dyskretna że aż onieśmiela. Czujemy się zaprogramowani niezdolni do protestu sk
|
|
 |
|
" Wszystko za sprawą zautomatyzowanego świata elektroniki, którego obecność jest tak dyskretna, że aż onieśmiela. Czujemy się zaprogramowani, niezdolni do protestu, skazani na rutynę codzienności. (...) Wszystko to było konsekwencją naszego przyzwolenia. Zapomnij, nie stawiaj się, niczego nie zmieniaj. Jeśli nie robi tego współczesna technologia, nie rób i ty. jesteś mniej istotny niż maszyna, która ci służy, a przez to rządzi tobą. Częściej popełniasz błędy, jesteś bogatszym, ale pozbawionym władzy, znikającym punktem. Twoja dusza rozpada się na drobne kawałki, w akcie samoobrony pochłania cuda techniki, jak małż oblekający perłę. " ..
|
|
|
|
" Natura obdarzyła go mocną szczęką i przenikliwym spojrzeniem godnym wysoko postawionego urzędnika. " ..
|
|
|
|
" Jej główna zasada brzmi: słodki uśmiech, ciepłe, ale uważne spojrzenie, by nie przegapić szansy. Tatuś zawsze ją tego uczył. "Nie marnuj okazji i chwytaj co się da! Nie warto być szefem. Warto nim kierować". " ..
|
|
|
|
" Mężczyźni są źródłem kłopotów, a nie wybawieniem. (...) Lady Rice wstaje wreszcie z łóżka, choćby po to tylko, żeby uciszyć głosy, które nie chcą zostawić jej w spokoju. Kto wie, może nawet spodoba jej się ich towarzystwo. Nigdy nie powinna być sama, bo samotność - inni, używając tego słowa, mają na myśli dobrowolną izolację - to najgorsze, co może ją spotkać. " ..
|
|
|
|
" Każdego wieczora, śniąc na jawie, Lady Rice unosi się na falach Morza Rozpaczy. Morze jest tak słone od jej łez, że nigdy nie utonie. Widzicie, jak pływa na powierzchni podtrzymywana przez własne cierpienie? Czasem morze burzy się i pieni miotane wichrami złości, nienawiści i nie ukojonego żalu. Patrzcie, jak targają nią fale. Boi się, że wir wciągnie ją w otchłań, że utonie za sprawą rozpętanej przez siebie burzy. Pozostaje jej zbawienna modlitwa. Ojcze nasz, dobry Boże, broń mnie przed nieprzyjaciółmi, pomóż mi. Będę dobra, obiecuję. Ucisz burzę. Połyka tabletkę nasenną. " Rozszczepienie, Fay Weldon..
|
|
|
|
~ Gdy nazbyt się staramy, by wszystko było dobrze, zwykle tak bywa, że jakaś siła zaczyna to rozsadzać od środka..
|
|
|
|
" Paraît que le bonheur est à portée de main
/Alors on tend la main et on se retrouve fou. -Wydaje się, że szczęście jest na wyciągnięcie ręki
/więc wyciągamy dłoń i wychodzimy na szaleńców. " ..
|
|
|
|
Kiedy tylko się odstawię jak nie ja, zawsze go spotykam. A najlepiej by było, gdyby mnie oglądał wtedy, kiedy moje włosy są spięte w najzwyklejszego kuca, na sobie mam dżinsy i jakąś bluzkę w stonowanym kolorze i bez kolczyków. Bo ja taka jestem. Zwyczajna. A nie wtedy, kiedy mam koka z dobieranym, kolczyki do połowy szyi, a kolor moich ubrań to śliwkowy, żółty i szary. I jeszcze cień na powiekach. Ekstra. /15:50..
|
|
|
|
" Sama mogę zaświadczyć, że zawód miłosny można przeżyć w każdym wieku. Cecil już tyle razy mi złamał serce, że aż dziw, że jeszcze pika. Ale dość o mnie. Paris już tak długo opłakuje Nathana, że dosłownie zamieniła się w kamień. Chyba tak bardzo się boi kolejnego rozczarowania, że teraz zachowuje się jak Królowa Śniegu. Nikogo do siebie nie dopuszcza. Podobno czas leczy wszystkie rany. Ja bym nie była tego taka pewna. Wydaje mi się, że nowe rany drążą cię od wewnątrz, aż znajdą stare, przyrastają do nich i tkwią tam, dopóki coś cię tak nie uszczęśliwi, że zapomnisz o bólu. Zupełnie jak przy porodzie. " ..
|
|
|
|
" Za każdym razem, jak go przyskrzyniali, łamałam sobie głowę, jak ktoś z ilorazem inteligencji 146 może być tak głupi. Nauczyciele mówili, że to geniusz. Zwłaszcza z matmy. Miał mózg jak kalkulator. Ale co mu z tego? Wciąż czekam na dzień, kiedy wszystkie te liczby dadzą jakąś konkretną sumę. " ..
|
|
|
|
" Kocha za mocno. Ma za duże serce i jest zbyt szczodra. Ujmując to inaczej: jest po prostu głupia. A nie ma nic gorszego niż inteligentna idiotka. A inteligentna to ona jest. " ..
|
|
|
|
" Człowiekowi może zupełnie szajba odbić, kiedy myśli o tym, jak mógłby żyć, i o tym, jak żyje naprawdę. Przestrzeń między tymi dwiema możliwościami jest pusta jak jasna cholera i musisz się nauczyć, jak ją wypełnić. " ..
|
|
|
|
Dodaj komentarz