|
princescolors.moblo.pl
dziś boję się każdego stawiającego kroku nawet gdy jest jasno bo nie ma Ciebie obok.
|
|
|
dziś boję się każdego stawiającego kroku,nawet,gdy jest jasno,bo nie ma Ciebie obok.
|
|
|
chcę spaść w ruinę,gdzie nie będzie pomocy,by ktokolwiek podał mi dłoń. dziś tak bardzo tego pragnę.spełń to,błagam.
|
|
|
|
Choćbym chciała nie jestem w stanie odmówić mu miłości. I choć Go nie ma, odszedł.. ciągle czekam. Ciągle z tą niezbędną nadzieją, że jednak wróci. Jakby miało to coś zmienić, jakby cała nasza nić spowrotem splotła się w jedną całość. Jakby każdy dzień z przeszłości w którym byliśmy MY, miał wrócić. Dlaczego tak jest? Dlaczego ciągle jest ta nadzieja? Dlaczego los nie pozwolił być nam razem? Dlaczego pogłębił kilometry pomiędzy nami? Dlaczego zniszczył, to co budowaliśmy tyle czasu? Dlaczego na rostaju dróg, nie było drogi wspólnej? Dlaczego dzisiaj nie potrafimy na siebie spojrzeć? 17:17, 18:18, 19:19 - Dlaczego ukrywam uczucia? Dlaczego chcę tylko jego? Dlaczego pragnę Go, jak nikogo innego? Dlaczego wiecznie widzę jego uśmiech, jego ciepłe oczy? Dlaczego wciąż gdzieś blisko czuję jego miłość? Dlaczego nie mogę odgonić się od wspomnień? Boże, powiedz, dlaczego? ~ bezznakumiloscii ~.
|
|
|
|
Bez Ciebie świat stał się dla mnie kolejnym zagrożeniem. Nie wytrzymuję już wiesz? za bardzo tęsknie. Dziś świat nie znaczy już tyle co znaczył kiedyś, bywa iż kłócę się z życiem. Co raz bardziej się w tym pogłębiając. Staram się robić na przekór . Iść dalej po cienkiej linii, zwanej życiem. Iść przed siebie, choć nie daję rady, upadam. Powoli podnosząc się, by złapać głęboki oddech, optaczając kolejną drogę wybraną przez serce, a raczej los. Jednak, gdy już się pozbierałam. - Zrozumiałam, że Nas już nie ma, nie będzie. Zrozumiałam, że nie zobaczę już Twojego uśmiechu. A nawet Twojego imienia w przychodzącej wiadomości. Nasza miłość nie wróci, już nigdy. Obiecałam sobie coś, zapomnę o Tobie. Starałam nauczyć się żyć bez Ciebie. I wiesz? Nie potrafię, bo Ty byłeś ważniejszy niż tlen. Byłeś zawsze najważniejszy. Dziś kolejne wspomnienia wirują w koło, nie radzę sobie. Zatracam się w tej jebanej codzienności. Pomóż mi. Umieram. ~ bezznakumiloscii ~.
|
|
|
Wystarczy kilka sekund nieodpowiedniego snu, a budzisz się mimo wielkiego zmęczenia. Przecierasz oczy, z których powolnie wypływają maleńkie szklane łzy i zauważasz, że wszystko o czym udało Ci się zapomnieć, wszystko, co zniszczyło Twoje ledwo naprawione wnętrze wraca./panamal
|
|
|
kolejna chwila,kiedy oczy są pełne łez,serce krwawi bo nie może znieść wspomnień które z coraz większą siłą wdzierają się w moje życie zadając okropny ból. nie umiem ustać bez Ciebie,bo ciągle to Ty prowadziłeś mnie za rękę bym się nie potknęła. a dziś Twoja dłoń znikła,jest przeźroczysta,mimo moich poszukiwań nie znalazłam ani Ciebie,ani pomocnej dłoni która była moim ratunkiem na troski. kolejny moment,kiedy odechciało mi się walczyć,kiedy nadchodzi myśl,że to wszystko co robię jest na marne. ile jeszcze wyleje łez,jak długo będą drżały moje ręce ze strachu? jak długo moje usta będą prosiły o Twój powrót? mam tak wiele pytań,ale nie otrzymuję żadnej odpowiedzi. to boli,to rani. wołam Cię,lecz Ciebie już nie ma i nie masz jak usłyszeć mojego głosu wołającego o ratunek,bo tylko Ty na tą chwilę jesteś w stanie mnie wyciągnąć z bagna, w którym tkwię. PROSZĘ ujrzyj mój ból,moje cierpienie i WRÓĆ, bo wiem,że posiadasz dobre serce,które kochasz na nowo potrafi.
|
|
|
|
Proszę, wróć. Zobacz, ja tu ledwo żyję, umieram z tęsknoty. Nigdy tego dla mnie nie chciałeś, powtarzałeś, że chcesz mojego szczęścia. A teraz je zabierasz. Popatrz na mnie, widzisz te sine, niewyspane oczy? Wynik długich przepłakanych nocy. Nie mogę spać, myślę o nas, dlaczego z siebie zrezygnowaliśmy, dlaczego nie walczyliśmy. Widzisz mój uśmiech? Myślisz, że jest szczery? To się mylisz, to tylko maska. Tak ciężko jest być szczęśliwym bez Ciebie. Widzisz te drżące dłonie? Wcale nie są oznaką przemęczenia po kolejnym treningu, to oznaka, że brakuje mojemu organizmowi tabletek bez których już nie potrafię normalne funkcjonować. Zniszczyłeś mnie, odchodząc zabrałeś szczęście, wziąłeś ze sobą część mojego serca, które teraz zamieniło się w głaz. Ono umiało kochać tylko Ciebie, i wiesz, nadal ma nadzieję, że wrócisz, chociaż to głupie.
|
|
|
|