 |
piotrowinkaa.moblo.pl
dlaczego to my mamy cierpieć wylewając ocean łez? nie przesypiać nocy dławiąc się wspomnieniami? zamieńmy się rolami z mężczyznami. zacznijmy się zabawiać każdym napo
|
|
 |
|
dlaczego to my mamy cierpieć, wylewając ocean łez? nie przesypiać nocy, dławiąc się wspomnieniami? zamieńmy się rolami z mężczyznami. zacznijmy się zabawiać, każdym napotkanym facetem, bez skrupułów. wykorzystujmy i pozostawiajmy bez słowa. jeździjmy na kilka frontów, mając w poważaniu ich uczucia. wpisując w swoich magicznych notesikach 'zaliczony-odstawiony'. zero zaangażowania, emocji. wypierzmy się ze wszelkiego uczucia i bądźmy bezwzględne do granic możliwości. niech choć przez ułamek sekundy zastanowią się, jak to jest płakać z powodu nieodwzajemnionych uderzeń serca.
|
|
|
|
oddam miliony za bilet donikąd. spakuję w walizki, moje wspomnienia. tylko te wygodne, najmniej bolesne. i wsiądę do pociągu przyszłości, zapominając o przesuwającej się wskazówce zegara, zabierającej mi cenne momenty na zrozumienie sensu życia.
|
|
|
|
kochała deszcz. kiedy tylko, zobaczyła, że za oknem mży, siadała niezdarnie na parapecie, zwijając się w kłębek jak kilkuletnie dziecko. nasłuchiwała odgłosu kropel, uderzających o szybę. wierzyła, że każde z uderzeń ma jakiś magiczny przekaz. chce jej coś powiedzieć. coś uświadomić. tak jak ludzie. jednak, ani deszczu ani ludzi nie była w stanie, zrozumieć. czasami słowa, nie są w stanie opisać tego, co tak naprawdę pragniemy powiedzieć. nawet te najpiękniejsze, nie potrafią opisać tego, co dzieje się w nas samych, a czym chcielibyśmy się podzielić.
|
|
|
|
`Czemu poszedłeś ode mnie.? Czemu milczysz.? Aż taki jesteś dumny.? A ja nie, ja potrafię żebrać o słowa. O co jeszcze.? Słowa są tak ważne. Więc gdzie, czasem trzeba znać adres, a ja właśnie zapomniałam Twój, a może nie wiedziałam nigdy. Tak po prostu, jak butelkę do morza. Dopływa do Ciebie. A teraz Ty już mnie więcej nie chcesz. A słowa są takie ważne, tylko słowa...'
|
|
|
|
słyszałam jak jeden z Twoich kolegów opowiadał o tym, że wczoraj musiał Cię odprowadzać do domu, po tym jak się nawaliłeś i nie mogłeś ustać na nogach. zobaczyłam Cię i pomimo tego co usłyszałam, dla mnie nadal byłeś uroczym facetem do którego miałam ochotę się przytulić za każdym razem, gdy Cię zobaczyłam. nie byłeś twardzielem, jarającym z puszką piwa w ręku. dla mnie byłeś, kochającym gościem, gotowym nieść bezpieczeństwo dziewczynie. właśnie to się nazywa miłość. ludzie mówią mi o Twoich wadach, a ja zwyczajnie je lekceważę, topiąc się w Twoich zaletach. spostrzegam Cię inaczej niż pozostała część cudzoziemców. bo miłość, to widzenie cudu niewidocznego dla innych.
|
|
|
|
Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.'
|
|
|
|
możesz mnie nie osądzać o kłamstwo,skoro tego nie robię.?proszę.nie umiem aż tak kłamać,jak Ci się wydaję.nie znasz mnie za dobrze jak widać.na pewno winna nie jestem sama.zawsze ja muszę wszystko naprawiać.?chociaż raz Ty byś mógł coś naprawić.Ty się cały tydzień nie odzywałaś.wybrałaś je,nie mnie.ja wiem czego chce,to Ty ciągle zmieniasz klimat.ja nie wiem czego nie lubisz,nie jestem Tobą.pamiętaj.nie jestem po niczyjej stronie,bo to Wy niby jakąś strone ułożyłyście o której my nic nie wiemy.zastanów się najpierw co mówisz.tak będzie dla Ciebie lepiej.
|
|
|
|
Mam teraz sporo czasu do przemyśleń. Oglądałam album ze starymi zdjęciami, na jednym z nich byłam ja z upragnionym prezentem gwiazdkowym, a w oddali na ścianie wisiał obraz, którego jak dziecko nigdy nie rozumiałam. Była na nim płacząca dziewczyna, a z boku było widać odchodzącego ponurą ulicą mężczyzne z inną kobietą. Nie rozumiałam obrazu, więc zawsze się śmiałam z bujnej wyobraźni malarza, bo jaka kobieta będzie płakać za idiotą, palantem, debilem, który ją zdradził ? A dziś ? Dziś patrząc na tą fotografie z obrazem doszłam do wniosku, że znam odpowiedź. KOBIETA BEZGRANICZNIE ZAKOCHANA.
|
|
|
|
My ludzie z XXI wieku potrafimy rozbijać atomy, polecieć na księżyc, odkryć nową planetę, codziennie wynajdujemy nowe lekarstwa na choroby, które zabijają. Dlaczego jednak nie potrafimy znaleźć jakiejkolwiek recepty na tą najgorszą chorobę, która zabija powoli, z każdym dniem ? Dlaczego nie ma recepty na złamane serce i nieodwzajemnioną miłość ? Często wstydzimy się małych gestów, czułych spojrzeń, ciepłych uśmiechów, kiedy cierpimy wykrzywiamy wargi, kiedy przychodzi miłość, wzruszamy pogardliwie ramionami. Ale dopiero późną nocą, kiedy okna są szczelnie zamknięte i rolety zasłonięte, gryziemy z bólu ręce umierając z miłości, zastanawiając się przy tym, kiedy tak naprawde nasze życie się od Niego uzależniło ?
|
|
|
|
Wybila 00:00, w noc sylwestrową, a Ona wyszła na dwór, spojrzała w niebo, na którym migało tysiące kolorowych petard. Jej oczy wypełniły się łzami. W oddali słyszała głosy swoich znajomych, którzy życzyli sobie na wzajem wszystkiego dobrego i duużo miłości. A Ona stała jak wryta z butelką szampana i szukała Go wzrokiem, jednak nie znalazła... Nie przeszkadzało Jej nawet to, że tak cholernie boi się petard, które lądowały tuż koło jej stóp. Po prostu stała i płakała, bo uświadomiła sobie po raz kolejny, że to koniec, że przegrała, bo Go nadal nie było obok, i szampana musiała wypić sama. Przez jej opuchniete oczy od płaczu znajomi mówili, że się upiła i ma iść do domu, ale oni nie wiedzieli co wydarzyło się naprawdę. Nie rozumieli...
|
|
|
|
Może kiedyś poczujesz co straciłeś, choć nie kochałes - kochanym byleś.
|
|
|
|
"Lustro zadrżało tak strasznie, że wypadło im z rąk na ziemię, gdzie rozprysło się na tysiące milionów, bilionów i jeszcze więcej okruchów.(...) Byli ludzie, którym taki odłamek wpadał do serca, i wtedy działo się coś okropnego: serce stawało się jak kawał lodu. "
|
|
|
|
Dodaj komentarz