 |
kontrolowaneniemyslenie.moblo.pl
Jakie to dziwne. Spoglądam w lustro i nic. Widzę tylko własne przyglądające się sobie odbicie. Na zewnątrz wydaje się być w porządku ale w środku biegnie ty
|
|
 |
|
Jakie to dziwne. Spoglądam w lustro i nic. Widzę tylko własne, przyglądające się sobie odbicie. Na zewnątrz wydaje się być w porządku, ale w środku biegnie tyle uczuć, myśli.
Z ludźmi jest podobnie, oni widzą tylko to, jak wyglądam, nie co czuję ani myślę.
|
|
|
 |
co dominuje najbardziej w moim charakterze? trudność zrozumienia. często mówię coś, co dla większości jest niezrozumiałe. często też używam swojej nadmiernej szczerości, przez którą czasami mam nieprzyjemności i ranię tym innych ludzi. ale chyba o to w tym chodzi, prawda? o szczerość własnego słowa. nigdy nie tolerowałam kłamstwa, dlatego w większości nie padało ono z moich ust. dlatego tak Cię to boli? nie potrafisz pojąć jaką bezczelną suką potrafię być? okej, sama często zastanawiam się, jak bardzo mogłam zmienić się z przemiłej dziewczynki, tryskającej dla wszystkich serdecznością w chamską laskę z ostrymi zasadami.
|
|
|
|
|
nie szukaj we mnie pozytywów, bo często przejedziesz się nawet na nich. nie szukaj we mnie odpowiedzialności, bo totalnie mi jej brak. szukaj czegoś, kto jeszcze nigdy nikt wcześniej nie odnalazł - doszczętniej dotrzyj do mojego serca, spoglądać w prawdziwą mnie, nie tą, która codziennie przykleja na usta uśmiech, który ma dawać innym do zrozumienia, że jest w porządku. przecież dobrze wiesz, że nic nie jest w porządku, musisz to poczuć. musisz dzielnie znosić moje nastawienie do świata. musisz za wszelką cenę zwalczać moje chore myśli i powstrzymywać przed głupimi wybrykami, niszczącymi to, na co tak bardzo pracowałam znosząc to wszystko przez te ostatnie lata. bądź przy mnie. złap w butelkę i nie wypuszczaj, jak dzieci z przedszkola, zamykające motyle w słoik. chroń mnie.
|
|
|
|
|
Chyba nigdy się nie zmienię. Zawsze będę naiwnie sięgać po kubek z gorącą herbatą, a potem dmuchać na oparzenia. Nie przestanę słuchać ulubionej muzyki, nie chcę zmieniać przyjaciół czy zainteresowań. Tak, już pewnie do końca będę łatwowierna, będę ukrywać wrażliwość pod przykrywką wyszczekania i twardej pyskatej panny. Łzy będą lecieć mimowolnie. Nie, nie przestanę się martwić o bliskich, nawet jeśli ode mnie odejdą. W genach mam dawanie serca tym,którzy wcale go nie chcą, taka się właśnie urodziłam./esperer
|
|
|
|
|
pesymistyczne nastawienie, a w zasadzie wciąż żyję, wciąż nie widzę, a może tak naprawdę nie chcę już widzieć pozytywnych stron tego, że oddycham, że żyję, że jestem. wciąż nie potrafię kształcić pozornych nadziei na kolejny dzień oczekując, że będzie znacznie lepszy niż ten dzisiejszy, wciąż nie chcę wmawiać sobie, że szczęście istnieje, i jest tu, tuż obok tak niewidzialnie, że po prostu jedyne co dostrzegam, to jego minimalną część. wciąż nie chcę błądzić wśród setek kolejnych obietnic, wśród tych marnych słów puszczanych na wiatr, i wśród ludzi, tak prawdziwie sztucznych, znikających z naszej drogi szybciej, niż słońce zachodzące dziś, gdzieś za osiedlami. po prostu nie potrzebuję, nie chcę i nie potrafię. / Endoftime.
|
|
|
|
|
nie chcę już Twojej przyjaźni. nie chcę obecności, nie chcę słów i gestów. nie chcę tego gówno w jakie wpakowaliśmy się przez jakieś chore zauroczenie. nie, to nie była miłość, teraz to wiem. było to coś w rodzaju próby spotykania się na innej stopie, nie wyszło, trudno. szkoda tylko, że Twoja obietnica, która miała na celu nie tracenia kontaktu ot tak poszła w zapomnienie. zastąpiłeś mój byt dragami, teraz ja zastąpię Ciebie niewyobrażalną obojętnością. wybacz, ale chyba wszystkie te wylane łzy, nieprzespane noce i ból w klatce piersiowej zmienił moje nastawienie do Ciebie. walczyłam o tą przyjaźń do końca, na koniec jednak to Ty wysypałeś na stół kreskę wciągając ją nosem. po raz ostatni - żegnaj przyjacielu.
|
|
|
|
|
''Twe słowo pomaga mi powstać, a cisza jest gorsza niż brak tlenu. Twój dotyk pomaga mi sprostać temu, czemu bez ciebie bym nie mógł.'' / Pyskaty.
|
|
|
|
|
Najłatwiej rozmawia się z nieznajomym. Najtrudniej z kimś, kogo chcemy poznać.
|
|
|
|
|
- widzisz jej łzy ? - nie. - i na tym polega obojętność.
|
|
|
|
proszę niech sie ułoży , już mam dość tego , że wszysto się tak pierdoli , tak bez ostrzeżenia , tak z dnia na dzień
|
|
|
|
|
te wszystkie rozstania nie musiały kończyć się bezsennością, otulaniem kołdrą, gdy drżało całe ciało i przygryzaniem wargi, by milczeć, nie krzyczeć z bólu. nieporozumienia nie musiały oznaczać zerwanych znajomości. nie powinny popłynąć łzy w tak wielu momentach, kiedy wystarczyło odwrócić się, nie dyskutować. ścieraliśmy sobie serca, upadając. zapominaliśmy, że potknięcie nie musi mieć następstwa w upadku.
|
|
|
|
|
Gdy ktoś odchodzi to nie umierasz i świat się nie kończy. Jesteś tylko trochę smutniejsza, bardziej płaczliwa i jakoś tak uśmiechać się chcę mniej. Nie wychodzisz tak często z domu, upijasz się raczej w samotności niż w hucznym towarzystwie przyjaciół. Robisz wszystko to co dawniej, ale to jest bez znaczenia. Gdy ktoś odchodzi nie dostajesz kulki w łeb, po prostu coś odbiera Ci sens życia i już sama nie wiem co jest gorsze. Natychmiastowy zgon czy oddychanie z myślą, że Twoje serce pompuje krew bez celu./esperer
|
|
|
|
Dodaj komentarz