 |
anylkaa.moblo.pl
Miałam być doskonała. Miałam umieć usunąć się w cień i niczego nie wymagać. Miałam nie płakać. Nie żądać. Cieszyć się chwilą. Mało mówić. Dużo się śmiać. Ale w końcu i mi
|
|
 |
|
Miałam być doskonała. Miałam umieć usunąć się w cień i niczego nie wymagać. Miałam nie płakać. Nie żądać. Cieszyć się chwilą. Mało mówić. Dużo się śmiać. Ale w końcu i mi czasami brakuje sił
|
|
|
|
`-Mogę na Ciebie liczyć zawsze i wszędzie?
-Głupio pytasz. Pewnie, ze tak. Zawsze! I wszędzie! Niezależnie od pory dnia.
-Pytam, bo wiele się zmieniło.
-No zmienilo, na lepsze i na gorsze. Ale to nic nie znaczy. Pamiętaj o jednej rzeczy.
-Jakiej?
-Niezależnie od tego jakie byłyby nasze stosunki, czy rozmawialibysmy ze sobą, czy unikalibyśmy się, zawsze, ale to zawsze możesz się do mnie zwrócić o jakąkolwiek pomoc. Musisz pamiętać, że zawsze jestem.
-Ok, wierzę Ci.
-Nie masz mi wierzyć. Masz o tym pamiętać.
-Ok.
-Obiecujesz?
-Tak.Obiecuję`
|
|
|
|
wierze,ze wszystko ułoży się tak jak chce
|
|
|
|
I nie mam szans na bycie z nim i nie chce aby rzucił dla mnie całe swoje dotychczasowe zycie... Juz nie. I tak nie wiem czy udało by sie nam czy tez rozpadło sie po jakiejkolwiek kłótni... Zmienił sie wczoraj spotkałam sie z nim ponownie...przypadek. Próbował mnie chyba sprowokować, czesto tak robi. Zbliza sie jak do pocałunku i głeboko patrzy w oczy a ja nic nie moge zrobic, nie chce żeby poczuł sie w jakimkolwiek obowiązku do mnie lub tylko zabawił sie moim kosztem. Kiedys był zabawnych chłpakiem, szczerym, wyluzowanym, patrzacym na swiat jak dziecko ale jednocześnie majacy duzą wiedze na temat tego co powinno sie zrobic w zyciu a czego nie. dziś jednak wydaje mi sie że stał sie ZBYT pewny siebie i pórbuje uwowodnic nie wiadomo komu jaki on to nie jest, aczkolwiek są w nim resztki tego miłego chłopca sprzed roku :)
|
|
|
|
Chciałbym z Tobą pójść lecz nie umiem stawiać kroków
Nie pamiętam już jak mam czytać z Twoich oczu
Nie potrafię wypowiadać słów i w milczeniu odgaduje co mógł znaczyć ruch Twoich źrenic
Chciałbym z Tobą pójść lecz nie umiem stawiać kroków
Nie pamiętam już jak mam czytać z Twoich oczu
Nie potrafię wypowiadać słów i na pewno nie odgadnę czy chcesz ze mną pójść przez szaleństwo
|
|
|
|
Wiesz, chciałabym się zachwycić, zachłysnąć, znaleźć coś, co wypełniłoby mnie od stóp do głów i po koniuszki włosów. Coś czego mogłabym napchać sobie w kieszenie i dosypywać do herbaty Szklana kulka. którą mogłabym delikatnie obracać w palcach, a ona mieniłaby się tysiącem barw w słońcu. Wiesz, potrzebuję ciepła, filiżanki, dłoni albo kociego futra. Miękkości słów i ostrego zapachu farby. Potrzebuje małych fragmentów drobnych przyjemności i magicznego kleju, dzięki któremu to wszystko zmieni się w całość..
|
|
|
|
Już od dawna znam innego faceta, któremu cholernie na mnie zależy..
Bardzo bym chciała, aby krok po kroku zdobył moje serce, chce być szcześliwa.
Może nie jest taki jak `poprzednik` ale ma w sobie coś uroczego takiego prostego ale coś ;) On zdaje sobie sprawe co czułam i jak długo czekałam na tamtego faceta. Podziwiam go za to ile wytrzymał już ze mną, jego cierpliwośc i opiekuńczość..
|
|
|
|
`-Zaryzykowałam.
-Dzięki temu żyję.
-A ja chcę żyć z Tobą, zaryzykujesz?
|
|
|
|
Potem znów nadchodził czas, gdy wpadała w głęboką depresje, aż wreszcie odnajdywała w sobie tyle siły, by ją pokonać na kilka następnych dni. Tylko że najmniejszy drobiazg doprowadzał ją ponownie do łez. To był męczący proces i najczęściej dawała za wygraną
|
|
|
|
-Kogo powinno się naśladować?
- Dziecko, ponieważ zawsze jest szczęśliwe nawet bez powodu, zawsze jest czymś zajęte, gdy czegoś chce będzie nieugięcie dążyło do tego, by to coś zdobyć i po czwarte, zawsze szybko przestaje płakać
|
|
|
|
''Kocham gdy sie usmiechasz bo wiem że ten uśmiech jest tylko dla mnie''
|
|
|
|
Zabierz mnie tam gdzieś najdalej gdzie najwolniej płynie czas,
Z Tobą za rękę przed siebie w nieznane będę szła.
|
|
|
|
Dodaj komentarz