 |
ansomia.moblo.pl
zawsze mnie to dziwiło.. dwoje ludzi którzy wiedzieli o sobie niemalże wszystko nagle przestają się znać.
|
|
 |
|
zawsze mnie to dziwiło.. dwoje ludzi, którzy wiedzieli o sobie niemalże wszystko, nagle przestają się znać.
|
|
|
|
wybacz, że śmiałam pomyśleć, że mógłbyś należeć do mnie.
|
|
|
|
jeśli kiedykolwiek będę musiała wybierać związek lub przyjaźń z chłopakiem - wybiorę przyjaźń, bo przyjaźń dla mnie równa się z szacunkiem dla drugiej osoby, który nigdy nie powinien się kończyć, a każdy kolejny związek i tak się rozpierdoli. więc wybierając przyjaźń wybieram całe życie z tą osobą, a nie kilka miesięcy dobrej znajomości.
|
|
|
|
marzę. marzę. i uwaga, tu zmiana.. marzę.
|
|
|
|
czasami pakujemy stare rzeczy i chowamy je na strychu, nigdy nie zamierzając ich wyjmować, ale nie potrafimy się ich pozbyć. pewnie tak samo jak marzeń.
|
|
|
|
najważniejsze w życiu to nauczyć się, które mosty przekraczać, a które palić.
|
|
|
|
chcę być dziecinna. sycić wzrok kolorami. liczyć krok chodnikami idąc.
|
|
|
|
są takie oczy, nie pozna pan po nich, że płakały. wystarczy je otrzeć. a są takie, że płacz długo w nich stoi, nawet gdy dawno temu płakały.
|
|
|
|
w jednej chwili szybujesz po niebie, a w następnej stoisz w deszczu i patrzysz na rozpadające się życie.
|
|
|
|
ona nawet w trzylistnej koniczynie widziała zwiastun szczęścia.
|
|
|
|
przeznaczenie to wymysł i przesąd. Bóg ma za dużo ważnych spraw na głowie, aby ustalać przeznaczenie całego tego mrowiska ludzi.
|
|
|
|
nie lubię też czuć się tak bezsilnie bezsilna. stać bezradnie, nieruchomo, gdy w głowie rozgrywa się wojna o moje własne marzenia.
|
|
|
|
Dodaj komentarz