 |
|
mimo, iż to przereklamowane - bardzo lubię zakończenia z happy endem. te w książkach, i te w filmach. dają one nadzieję, że jednak każdemu z nas w życiu, w domu, w pracy, w związku należy się paręnaście kilogramów szczęścia.
|
|
|
|
dla ciebie? zapomnę o moim bezdźwięcznym głosie i wystąpię w "szansie na sukces", żeby tylko cię pozdrowić.
|
|
|
|
wracałam wieczorem do domu od koleżanki. było już ciemno. wiadomo rurki, za duża bluza, bandamka i słuchawki w uszach. przemierzałam spokojnie aleję. poczułam dziwne uczucie, że ktoś idzie za mną, ale nie odwróciłam się. nagle ktoś szturchnął mnie w ramię. zaczęłam krzyczeć, ale ten ktoś zasłonił mi usta. "ciszej, bo ludzie pomyślą, że ja jakiś gwałciciel jestem" - zaśmiał się. "ale ty jesteś debil! kurwa straszysz mnie jak nie wiem" - zaczęłam się drzeć. "oj tam no" - wyszeptał, wziął moją rękę i wsadził do swojej kieszeni, po czym odprowadził pod dom, czule się żegnając. fajny sen, nie?
|
|
|
|
wiem, że być może to jest największy błąd w moim życiu, ale on mnie tak cholernie kręci.
|
|
|
|
idź i walcz. nie wierz obietnicom, złam wszystkie zasady. a kiedy będzie ci ciężko, a będzie, nie poddawaj się.
|
|
 |
|
'Spośród wszystkich ludzi, dzisiaj wybieram Cię. I bez trudu w całym tłumie dostrzegam, że Ten, którego szukam przecież jest obok mnie..'
|
|
|
|
dlaczego nieznajomi mi ludzie wiedzą więcej o mnie niż ja sama?
|
|
|
|
dałam ci szansę wiedząc, że to wszystko przysporzy nam jedynie cierpienia.
|
|
|
|
to nieprawda, że zawsze trzeba dać szansę. morderca będzie zawsze mordercą. nie wierzę w to, że recydywistę można wyedukować. człowiek, który raz zabije, zabija zawsze. to jest tak jak z alkoholizmem. można wyjść z nałogu, nie pić, ale całe życie jesteś niepijącym alkoholikiem. nie ćpasz, ale jesteś ćpunem. tak samo z prostytucją: puściłaś się raz za pieniądze, potem już się nie puszczasz, ale jesteś dziwką.
|
|
|
|
kiedyś w końcu się zobaczymy. nieważne, czy będzie to dopiero za kilka lat i czy będzie to całkowicie przez przypadek. opowiem ci wtedy, jak bardzo tęskniłam i jak mi cię brakowało.. jak bardzo brakowało mi każdego twojego dotknięcia. powiem ci wszystko, czego nie zdążyłam powiedzieć przed naszym ostatecznym, wzruszającym końcem, o którym do dzisiaj jak tylko pomyślę, boli mnie serce, jakby boleśnie rozpadało się na setki kawałków. przypomnę ci te wszystkie chwile, noce i każdy poranek spędzony razem, wspólne wschody i zachody słońca. po prostu powiem ci jak strasznie cię kochałam i kocham do teraz - całym swoim sercem, duszą i ciałem. wiesz co w tym wszystkim jest najgorsze? że zawsze będę cię tak kochała, pomimo wszystkiego co mi zrobiłeś, zawsze będę na ciebie czekała, choćbym miała umierać z tego powodu co ranek. prawdę mówiąc, to ja już umarłam, bo bez ciebie czuję się martwa.
|
|
|
|
wiem, że będę tego żałować. cholernie żałować, ale nie potrafię zmusić się do miłości, nie po tym wszystkim.
|
|
|
|
chyba go potrzebuję. jest moją pierwszą myślą po otworzeniu powiek. gdy siłuję się z zakrętką od słoika wtedy też myślę o nim, gdy zapalam papierosa, gdy się upijam, idę ulicą, spotykam znajomych. zawsze zastanawiam się co on zrobiłby na moim miejscu, jaką dałby mi radę i w jaki sposób podniósłby mnie na duchu, a wiesz co jest najgorsze? że jego nie ma. znaczy się jest, ale dalej. to tak jak wtedy gdy widzisz cukierka za szybą. możesz na niego patrzeć, myśleć, opuszkiem palca błądzić po szkle, ale nie poznasz jego smaku.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
