` Nawet jeśli czasem się trochę skarżę - mówiło serce - to tylko dlatego , że jestem sercem ludzkim , a one są właśnie takie . Obawiają się sięgnąć poswoje marzenia , ponieważ wydaje im się , że nie są ich godne , albo że nigdy im się to nie uda . My serca umieramy na samą myśl o miłościach , które przepadły na zawsze . O chwilach . które mogły być piękne , a nie były ; o skarbach , które mogły być odkryte ale pozostaną na zawsze niewidoczne pod piaskiem . Gdy tak się dzieje , zawsze na koniec cierpimy straszliwe męki .
|