w słonecznym blasku zimowego słońca na ulicznym skrzyżowaniu w tłumie ludzi nic nieznaczących 22 dnia stycznia nie wiem którego już roku stoję i krzyczę cicho słabo bezgłośnie każda kolejna minuta chwila nieprzemyślanej samotności odbiera bardzo szybko i skutecznie chęć do życia prawie nic już nie jest dla mnie ważne prawie dla nikogo nie jestem się w stanie poświęcić byłam jestem zaraz przeminę życie nie jest wcale barwne pełne świadomości energii zamykam oczy palę ostatniego papierosa nie pokochałeś mnie to już prawie koniec.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!