Miałam sen, przedziwny sen. Byłam muchą i latałam. Latałam bezustannie, bez wytchnienia, bo bałam się. Bałam się muchołapek. I latałam. Latałam. Aż bardzo szybko zalatałam się na śmierć. Było to bardzo krótkie życie, pełne strachu. A w muszym niebie dowiedziałam się, że nie jestem pewnie żadną muchą, bo muchy nie mają pojęcia o istnieniu muchołapek, i mogłabym dłużej i bez strachu żyć, bo nie wszystko, na czym się siada, jest muchołapką. Ja jednak jeszcze w muszym niebie bałam się muchołapek.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!