patrzę w ten sam beton, choć wciąż wydaje mi się tak obcy, znając świat na pamięć, przychodzi, i podaje ci rękę, a ty spuszczasz tylko oczy, bo już nie rozpoznajesz tych traw, tych drzew.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!