dzisiaj było inaczej, stało się coś niezwykłego. niechcący wypuściła zeszyt z rąk. w szkole było już pusto i tak cicho, że dźwięk upadającego przedmiotu odbił się echem po całym korytarzu. właśnie miała się po niego schylić, gdy zauważyła jego sylwetkę. podniósł zgubę i podał jej. od razu skierowała wzrok na buty, nie była w stanie na niego spojrzeć. zbyt mocno czuła jak ją przyciąga, zwłaszcza kiedy był tak blisko. - proszę. - dzięki. - powiedziała, odbierając zgubę. - Kasia, prawda? - spojrzała na niego nieśmiało. - znasz moje imię? - obiło mi się o uszy. - uśmiechnął się cwanie, opierając rękę o szafkę. - masz czas dzisiaj wieczorem? - myślała, że śni. czuła się jak w ukrytej kamerze. - jesteś pewny, że pytasz właściwą osobę? - spytała, tym razem nieco pewniej, choć wciąż nie wierzyła we własne siły. / tonatyle {cz. 2}

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!