i tak po prostu stanąć na krawędzi wszystkiego obserwując pod stopami spadające gwiazdy i ostatnie promienie zachodzącego słońca wdychając nieznośną lekkość burzowego nastroju bezmyślnie oddać się tej jednej przemijalnej chwili krzyczeć z całych sił a później oglądać jak echo burzy wszystkie nasze marzenia które gasną niczym płomień na wietrze i nigdy więcej już nie czuć nie kochać nie być zapatrzyć się w nicość i oddać się temu bezpowrotnie…

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!