Życie nauczyło mnie odwagi
umiem przyznać się do tego błędu
moje serce wciąż próbuje zgasić
płonące w środku wspomnienie
teraz inaczej patrze na życie
niszczę słowami gorące uczucie
twoja nienawiść znowu jest górą
nie będę już walczyć straciłam ciebie
z każdym dniem zaczynam wątpić
w to co jest mi przeznaczone
może to nie jest moja kolej
mało mam wiary już wiec mi dolej
upić się szczęściem by nie płakać więcej
iść za rozumem a nie za sercem
życie zakończyć wraz z jego sensem
a niebu tak nakazano cierpieć
|