Zapłakany klęczy w rogu myśląc, że świat z niego zakpił na oczach niby klapki, ale ciemność ta z natury oplata jego duszę, cicho wkrada mu się w umysł. Cienie, rozmyte kontury, w głębi duszy pada deszcz

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!