|
Zimowy wieczór. Był u niej. Siedzieli na łóżku i rozmawiali o niczym. Po zaczepkach słownych zaczął ją łaskotać. Ona się odwdzięczyła tym samym. Znalazła Jego słaby punkt na wysokości pasa pod żebrami. W pewnej chwili chciała odsapnąć. Poprosiła żeby przestał na moment. On chciał czuć przewagę i usiadł na jej nogach. Wtedy ona się podniosła, opierając na rękach, a On nachylił się ostrożnie w jej stronę i pocałował ją w jej ulubiony sposób. Od delikatnego początku przeszedł do nieco porywczej namiętności. Zamknęła oczy i zakręciło się jej w głowie. Jakby wszystkie myśli przyćmił szary dym. Miała wrażenie, że zaraz zemdleje. Poczuła się jakby przeżywała najpiękniejszy moment w jej życiu, dlatego nie chciała przestać. Jednak wrażenie omdlenia wzięło górę i odchyliła głowę pozostawiając jeszcze kilka drobnych pocałunków na jego wargach. Uśmiechnęła się z wzajemnością. Przytulił ją do siebie. Odkryła, że tylko On potrafi wywołać jej ten prawdziwy uśmiech. /lubbel
|
Dodaj komentarz
