|
' Usłyszałam w radiu znajome dźwięki
poczułam jak po moim policzku płynie łza.
Moment wystarczył, abym przypomniała sobie
o tych wszystkich cudownych chwilach spędzonych razem.
Nie, nie obwiniam Cię.
W końcu sama szukałam szczęścia w objęciach innych,
choć wiedziałam, że mogę go zaznać tylko u Twego boku.
Tego co było nie da się zmienić,
więc czy nie możemy po prostu iść dalej?
Tak cholernie mi Ciebie brak...'
|
Dodaj komentarz
