|
momentami jest dobrze, a nawet zajebiście. niby niczego mi nie brakuje i już tylko czasami powstrzymuje się od histerycznego płaczu. i jak wczoraj wracałam do domu to nie patrzyłam się w twoje okno, dziwne zawsze to robiłam.. może to i lepiej, sama nie wiem. tak dobrze było by wyjebać cię z mojego serca, wspomnień i może właśnie wtedy mogła bym się przejść i nie widzieć wszędzie tych scen w których ty i ja gramy główne role. ale dzisiaj mimo wszelkich starań wciąż myślę 'co by było gdyby' , tak mam świadomość, że mnie ogarniam życia. Nie ogarniam wszystkiego co się stało , a w szczególności świadomości, że mnie okłamałeś mówiąc ‘ nigdy nie pozwolę ci odejść ‘, a pozwoliłeś.. niestety dzisiaj wszystko sprowadza się do żalu, co zżera mnie od wewnątrz i ogromnego smutku.
|
Dodaj komentarz
