Ile smutku wyrażają słowa
Ileż rozpaczy zawiera uśmiech
Tyle ciemności czai się wokół
Kształty twarzy giną w mroku
Tylko oczy błyszczą jeszcze
Jakimś tajemniczym blaskiem
Lecz gasną przedwcześnie
Utrudzone zbyt ciężkim ciężarem
Skurczona postac bólu
Odchodzi nagle w nieznane
Pozostaje tylko wspomnienie
Smutek ogarnia przestrzenie
Potęguje nastrój melancholi...
|