nie widziałam Cię już od dobrego miesiąca. I nic. Jestem może troszke bardziej bledsza, bardziej milcząca, częściej zamiast spotkać się z ludziami wybieram sen i moją pudusię. Ale widać, że bez powietrze idzie żyć. Może i macie racje. Nie jest On jakimś cholernym pępkiem świata, ale w moim świecie był... i skłamałabym twierdząc, że o nim nie myśle. Bo cholera jasna myśle. Czasami są takie dni, gdy jest w każdej godzinie, a czasami są takie godziny, gdy jest w każdej minucie...i wciąż jeszcze mi się zdarza zasypiać i budzić z jego imieniem na ustach. A czasami jeszcze łapie się na tym, że wypatruje Go w jakimś tłumie ludzi tylko po to by na chwile zobaczyć, a później żeby znikł jak bańka mydlana...jak takie marzenie...moje marzenie...

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!