|
Idac przez park nie wiem gdzie szłam,Myślałam co robisz tam. Siedzę i myślę, myślę i siedzę co dalej robić mam.Wiec wpadłam na pomysł aby napisać Ci tak ze Ciebie jest mi naprawdę brak. Patrząc w niebo ujrzałam Twoja twarz z uśmiechem wspominam ten dobrze przebyty z Toba czas.Nie myśląc wiele pomyślałam tak czy odczuwasz to co ja. Myśli głęboko gdzieś płyną w dal nie wiedząc co robisz beze mnie tam.Czekam aż dasz mi znak. Myślę ze mnie nie zranisz bo dosyć tego mam...Kłamstwa podłego uśmiechu bezmyślnego i co dalej robić mam... Raniąc nas tak zadajecie ogromny ból bo nie wiemy jak się pozbierać po tym mamy.Myśli głęboko uciekają gdzieś w dal a TY z kolegami bawisz się tam. Traktować jak szmaty nie damy się wam bo myślicie ze możecie zranić i wykorzystać jak psa.Jednak nie damy się gdy to robicie kończy się nasz świat.Wiemy co robić-z zemsty naszej nie zginie ślad. Porzucić jak psa o nie tak dobrze nie będzie WAM...Bo przez jeden głupi dzień wszystko zapadło się jak domek z kart...
|
Dodaj komentarz
