odgrywanie roli wspaniałomyślnego nadaje się w sam raz dla tych,którzy boją się przyjąć na siebie odpowiedzialność za własne życie.o ileż prościej jest wierzyć w swoja szlachetność,niż stawić czoło innym i walczyć o swoje prawa.o ileż wygodniej jest wysłuchać obelgi i nie obrazić się,zamiast zdobyć się na odwagę i rzucić do walki z silniejszym przeciwnikiem.można zawsze udać,że rzucony w nas kamień chybił celu.i tylko nocą-gdy zostajemy sami ze sobą,a nasi bliscy smacznie śpią-tylko nocą możemy w ciszy zapłakać nad własnym tchórzostwem.
|