|
przecież jest świetnie, a ja znów czuję, że nie wyjdzie.. mam wrażenie, ze to wszystko o co teraz się staram, na dłuższą metę jest nierealne.. takie jest moje przekonanie, chociaż walczę dalej.. mam w sobie taką oszukaną nadzieje, ale wiem.. że tak naprawdę nie może być nic po mojej myśli.. nie jestem sobą i właśnie dlatego to jest bez sensu.. tutaj potrzeba akceptacji, a nie tylko narzekania i 5 minutowych rozmów.. nie wiem w co się pakuję, ale obawiam się, że koniec nadejdzie szybciej niż myślę.. albo uderzy wtedy kiedy ja, znów nie będę mogła się pogodzić z faktem jaki nastąpił.. brakuje mi słów.. nie umiem określić tego co czuję, tak wiem .. 'złamane serce leczy się nowym związkiem' .. kiedy to przecież nie jest tak, a bynajmniej nie tak miało być, nie tak miało to wyglądać.. pewnie znowu zawinię brakiem dojrzałości, bo przecież to u mnie normalne.. no i na jaką cholerę pcham się tam, gdzie jestem kompletnie zbędna? łudzę się, ale podświadomnie.. wmawiam sobie, że się uda
|
Dodaj komentarz
