|
siedziała skulona na podłodze .patrzyła pustym wzrokiem w porozrzucane po pokoju fotografie. na ich miłość uwiecznioną na kawałku papieru. świadomość, że już nigdy na niego nie spojrzy że nigdy więcej nie zobaczy tych ciemno -grafitowych tęczówek, raniła ją tak mocno że czuła od środka rozdzierający ból. dlaczego tak jest, że każdy z czasem odchodzi ? nawet, kiedy zapewnia, że kocha ?że będzie już zawsze obok ? właśnie kończyła pić trzecią butelkę białego wina, które dotychczas piła z nim siedząc wieczorami w milczeniu. tak bardzo uwielbiała jego cień, rzucony na jej jaśminowe ściany. tak bardzo kochała patrzeć w jego ogromne oczy, odbijające płomienie świec.kochała Go całego. a teraz ? po prostu odszedł. ilość alkoholu, który wypiła, przypomniała o swoim istnieniu.zapłakana, usnęła. wtedy w drzwiach stanął on. miał przekrwione oczy i trzydniowy zarost.usiadł koło niej, wtulił się w jej włosy.- nie potrafię bez Ciebie żyć, aniołku... - wyszeptał.
|
Dodaj komentarz
