|
Tamtego dnia szłam z koleżanką, miałam zły humor, i przeklinałam co drugie słowo. Nagle za rękaw złapała mnie starsza babka. - Dziecko, jak cię rodzice wychowali ? Jak ci nie wstyd tak przeklinać? - Nie wytrzymałam. Wyrwałam się jej, mówiąc - nie zna mnie pani, a pierdoli głupoty. Ojciec mnie nie wychował w ogóle, a matka miała inne problemy, ważniejsze sprawy. Zawsze radziłam sobie sama. sama musiałam się wychować. Umieć poradzić sobie w życiu. Więc jak ma pani czelność mi zwracać uwagę ? Może po prostu życie mi dokopało, i dlatego taka jestem ? Nie pomyślała pani, nie ? No właśnie. a z resztą.. Jebie mnie to, co pani myśli - popatrzyłam na nią wrogim wzrokiem, a ona na mnie z wielkim oburzeniem, potem trochę ze współczuciem. Zaczęła mówić, że źle mnie oceniła i to brzydko wygląda jak 'dziewczynka' przeklina. Nic jej nie odpowiedziałam, poszłam dalej.
|
Dodaj komentarz
