Niebywałe.Bo nawet nie czuję się przegrana.Nic nie czuję.Mam wrażenie,że świat stanął w miejscu i to tylko ja zapomniałam przestać się kręcić.Nie mogę pozbyć się uczucia,że wiem więcej.Że jestem jakby mądrzejsza o to,że zdałam sobie sprawę,jak bardzo jestem sama.Że choćbym nawet przez miliony minut była przekonana,że jesteśmy tak silni i wyjątkowi,wszystko jest w stanie rozpaść się w nicość,mimo, że dalej jesteś mi tak samo bliski.Mimo każdej chwili,każdej wspólnej sekundy.Mimo, że nadal czuje na skórze Twoje usta i dotyk Twoich rąk,kiedy mnie kochałeś.Chyba nigdy tak bardzo nie wątpiłam w to,w co wszyscy,mimo niepowiedzeń i na przekór doświadczeniom, tak naiwnie starają się wierzyć.W to,co inni nazywają treścią i sensem, a my nazywaliśmy NAMI..zamykając cały świat w jednym, tak niewiele znaczącym słowie.Chyba nigdy tak bardzo się nie bałam.Nie tego,że Cię stracę,bo czy kiedykolwiek Cię miałam?Boję się tego, jak największa siła, której byłam świadkiem gaś
|