|
Siedząc na huśtawce przypominała sobie beztroskie lata dzieciństwa. Nagle poczuła na sobie czyjś wzrok. Podniosła głowę, rozejrzała się dookoła i wtedy zobaczyła jego. Pamiętała te jasne włosy, niebieskie oczy, lekko odstające uszy... Na jej widok uśmiechnął się. Wstała, podeszła do niego. Podała mu dłoń, choć miała ochotę zrobić coś zupełnie innego. Nie przypuszczała, że wzajemna fascynacja mogła przetrwać. A jednak. On wciąż był nieśmiały w stosunku do niej, a ona nie mogła się przy nim skupić. Pomimo, że obiecała sobie, że więcej nie będzie bujać w obłokach, on sprawił, że jej postanowienie zostało złamane. Wystarczył jego lekki dotyk, by zaczęła myśleć o wspólnej przyszłości. Każdego dnia szukała sposoby, aby przypomnieć mu o swoim istnieniu. Gdy uświadomiła sobie, że w jej sercu nie ma miejsca dla nikogo innego, przestraszyła się. Strach w niej budziła niepewność co do jego uczuć. Zastanawiała się, czy to ma sens. Czy do końca życia będzie musiała czekać na jego ruch?
|
Dodaj komentarz
